İçimdeki öyle bir özlem ki... Sol yanımın seslenişine özlem... Bir parçam eksik sanki. yarısı ısırılmış bir elma gibi, kararıyor bir yanım.
Yorgunum. Yorgunluğum asırların ötesinden gelen bir yük. İçimde bir yer parça parça. Dört yanı demir parmaklık kalbimin. Kelepçeli bir çocuk... Bakıyor yüzüme suskun.
Bir deniz tutsa ellerimden.Kırılsa kör olası kelepçe! Dipsiz kör zindan yıkılsa! Yıkılsa bir bir duvarlarım!... Yepyeni bir günü gösterse takvim yaprakları.
Sol yanım pır pır etse... İçimde karanfiller, kan kırmızı!
Bir rüya olmasa bu sefer, hiç uyanmasam!
26 Nisan 2002
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder