Akreple yelkovanın kıskacından kurtarabilsem kendimi,zembereğimden bir boşansam... Zamana,mekana,geçmiş ve geleceğe bağlı olmayan adsız bir gezgin olsam şimdi.
Rutinin esiri olmuş yanımı kurtarabilsem mahpushanesinden.Pusu kurmasa öfke nöbetleri. Düşlediklerimi, düşlemeyi bile unuttuklarımı sarsam sızlayan yaralarıma. Çağlayanlar gibi coşup taşsa dilimden,kalemimden kelimelerim.
Ama naçar yürek inadına lal!
Demem o ki; ruhuma bir taş atmış içimdeki köyün delisi. Değil kırk; bir akıllı bile bulunamamış çıkaracak.
17.05.2011
