öldüresiye akıp gidiyor.
Çiçekler kurumuş
Fotoğraflar solgun...
Her “merhaba”’nın
“hoşçakal” 'a dönüştüğü an;
suskunluğu bozma vakti.
Yağmura karışıp terkediyoruz;
tüm “biz”’li cümleleri.
“Ben”’in yalnızlığına sığınıyoruz.
Biz...
Yani sen ve ben!
Rehnedilmiş bir aşkın kokusu avuçlarımızda
Ayrılığı kucaklıyoruz.
Artık biz...
Yani;
Sen
Ve
Ben
bir ömür hüzün kokuyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder